Digibord een aanwinst of een sta in de weg

Vandaag een post van Harm Hofstede, parttime groepsleerkracht op een Cluster 4 school, groep Fluitvis niveau groep 4/5. Hij schreef dit verhaal naar aanleiding van een bericht op de Scholenlijst, een mailinglist voor mensen die zich bezighouden met ict in het (basis)onderwijs. In dat bericht werd de vraag gesteld of digiborden nu echt een aanwinst zijn voor het onderwijs, of dat de digiborden uiteindelijk weinig goeds hebben gebracht. Harm reageerde daarop met onderstaande beschrijving van een dag in zijn groep en hoe hij het digibord daarbij inzet. Ik vond het verhaal meer dan de moeite waard.

Omdat waarschijnlijk niet iedereen die mijn blog leest ook de berichten volgt in de Scholenlijst, hierbij - met toestemming van Harm - de visie van Harm op het digibord in het onderwijs.

Bij binnenkomst zet ik de beamer aan en direct verschijnt het dagprogramma op het bord. Dat hoef ik dus niet meer 's morgens vroeg op school neer te zetten, maar heb ik vanaf thuis al voorbereid doordat ik de digibordcomputer kan overnemen.

Voordat de leerlingen binnenkomen start ik vanaf het netwerk rustige yoga-muziek op. Het geluid komt heel zachtjes uit de luidsprekers bij het digibord en de leerlingen komen er rustiger door binnen, zo heb ik ervaren.

Als alle leerlingen er zijn, bespreken we met elkaar welke dag het vandaag is en wat voor weer het is.

Omdat het vrijdag is kijken we na de dagopening naar het jeugdjournaal op het digibord en daarna doen we een quiz.

Tijdens de taalles gebruik ik de leerkrachtassistent van de nieuwe taalmethode. De voorleesverhalen starten met één klik, terwijl de leerlingen de praatplaat groot in beeld zien. Dat is toch handiger dan een cassetterecorder en een leerlingboek onder je kin.

Bij rekenen zijn we druk bezig met klokkijken. Op Bordwerk hebben we een schat aan handige klokken. Wat een verademing vergeleken de houten klok die voorheen aan een spijkertje hing en regelmatig op de grond viel. Bovendien zien de leerlingen nu niet alleen de ronde klok, maar ook digitale tijd én de stand van de maan of de zon. Klokkijken is zoveel meer dan een rondje en twee wijzers.

Vlak voor de pauze vieren we de verjaardag van één van de leerlingen. Vroeger tekende ik een taart op het bord, en met net zoveel plezier en enthousiasme, gebruiken we tegenwoordig een digitale taart in plaats van een krijttaart.

Als ik verkeersles geef herinner ik me weer mijn eigen meester Kees, die slordige kruispunten op het krijtbord knalde en dan vroeg wie er voorrang heeft.
Dankzij het verkeersplein kan ik een situatie op het digibord neerzetten zodat iedereen het goed kan zien. Of beter nog: ik laat de leerlingen situaties bedenken.

's Middags hebben we circuit: een groepje werkt met zelfcorrigerend materiaal, een groepje werkt met Ambrasoft achter de computer en een groepje werkt met een doos uit de techniektorens. De groepjes zijn elke week anders en worden gekozen door de computer. De kinderen vinden het prachtig om op het digibord te zien hoe eerlijk dat gaat.
Het techniek-groepje heeft een opdracht om een lampje te laten branden. Met de visualizer kunnen we het gloeidraadje heel groot op het digibord bekijken.

Vlak voor het naar huis gaan hebben we nog net even tijd over voor Simon. De spanning is te snijden, het is een concentratiespel voor de hele klas.

Tijdens het circuit heb ik foto's gemaakt en die staan gelijk op de schoolwebsite “ ook dát laat ik op het bord nog even zien, omdat ik hoop dat dat de kinderen thuis tot vertellen over school aanzet.

Kortom, ja “ het digibord heeft mij en daarmee mijn leerlingen écht iets opgeleverd!

N.B. Harm heeft ook een pagina met tips voor tools voor op het Digibord.