De Kracht van Arduino

Vorige week was er een hackathon voor medewerkers van Kennisnet rondom het Internet der Dingen die ik georganiseerd had. Om de werkvorm van een hackathon voor open innovatie intern te laten zien (ervaren is altijd beter dan ‘van horen zeggen’), de ontwikkeling van het Internet der Dingen meer concreet onder de aandacht te brengen, en wat we daar als Kennisnet mee zouden kunnen.

Ondersteund door mensen van MAD emergent art center ging iedereen aan de slag om toepassingen te bedenken en zoveel mogelijk toepassingen te maken die het werken binnen het gebouw van Kennisnet makkelijker of beter zou kunnen maken. “Technische of programmeer kennis is niet vereist” stond in de uitnodiging die ik verzonden had naar alle medewerkers. En dat is met Arduino-achtige hardware ook echt het geval.

Dat de open source hardware van Arduino een krachtig leermiddel is, is voor mij nogmaals bevestigd als ik terugkijk op deze sessie. Mensen die van hun leven nog nooit iets geprogrammeerd hadden, hebben echt heel leuke en toepassingen bedacht en (voor zover dat mogelijk is in een dag) gemaakt. Geluidsmeters om binnen een kantoortuin duidelijk te maken wanneer het volume tot een onacceptabel niveau toeneemt, temperatuur- en klimaatmeters, voor aankomst inzicht krijgen of er nog parkeerplaats is, of sensoren die real-time meten of een ruimte echt beschikbaar of bezet is. Dit is slechts een greep uit de toepassingen die de revue hebben gepasseerd tijdens deze sessie.

Programmeren met Arduino, sensoren en actuators levert direct een zichtbaar resultaat op. Je ziet iets bewegen, een ledje knipperen of je krijgt data terug die een sensor heeft gemeten. Dat werkt motiverend. Door bestaande voorbeelden aan te passen, en als je daarna beter begrijpt hoe het werkt ook zelf uit te breiden, krijg je een aardig inzicht in hoe programmeren werkt. En hoe je middels fysieke, genetwerkte ‘dingen’ vol met sensoren allerlei toepassingen zelf kunt maken.

Wat mij betreft staat de ontwikkeling van open source hardware en de maker movement heel dicht bij het onderwijs. Vol trots zag ik mensen werken aan hun zelfbedachte en gemaakte toepassingen. Open source hardware als Arduino is naar mijn mening heel erg ‘empowering’. Iets nieuws kunnen bedenken en dan beschikking hebben over de middelen en het vertrouwen om het zelf echt te gaan doen en maken. Is dat niet precies wat we met onderwijs ook willen?