We leven in een informatiemaatschappij. Dat betekent dat we toegang hebben tot steeds meer informatie. Op zich is dat natuurlijk prettig, maar het kan ook lastig zijn. Er komt via Twitter, Facebook en andere sociale software heel veel informatie op je af en om informatie te vinden over een bepaald onderwerp moet je over behoorlijk wat zoekvaardigheden beschikken om de naald in de hooiberg te kunnen vinden.
Natuurlijk zijn er al allerlei gereedschappen om informatie te filteren: je kunt je via RSS-feeds op de hoogte laten houden van nieuwe posts in de blogs die je wilt volgen of tweets van mensen die je wilt volgen (alhoewel dat laatste sinds kort niet meer zo heel eenvoudig is) en door middel van een zoekalert kan je je laten informeren als er nieuwe informatie op het web verschijnt die voldoet aan een bepaalde zoekterm. Maar het werken met RSS-feeds en zoekalerts is niet heel eenvoudig en om de informatie die je hiermee binnenhaalt te bekijken zal je - als regel - gebruik maken van speciale software zoals een RSS-reader, of bepaalde sites moeten bezoeken (bijv. Twitter). Geen probleem voor wie zich thuis voelt op het web, maar als je weinig gebruik maakt van internet zijn het allemaal extra drempels die de toegang tot informatie bemoeilijken.
Al weer een hele tijd geleden schreef ik eens over Yahoo Pipes: een tool waarmee je nieuwsberichten uit verschillende bronnen kan combineren tot één RSS-feed. Een prachtige tool, vind ik nog steeds, maar wel een die behoorlijk wat kennis vraagt van de gebruiker. Om de tool te leren kennen moet je wat verstand hebben van programmeren en RSS, en is daarom niet echt geschikt voor beginnende social-web-gebruikers. Een tool die daarvoor volgens mij veel beter geschikt is, is IFTTT, oftewel 'If This Than That'.
Met IFTTT kan je 'taken' samenstellen op basis van het commando: als dit gebeurt, doe dan dat, bijv:
• als er een tweetbericht met daarin het zoekwoord .... verschijnt, stuur me dan een mailtje,
• als op het blog .... een nieuw bericht verschijnt, sla de link daarvan dan op bij mijn online favorieten op Diigo,
• als het morgen regent in mijn woonplaats, stuur me dan een mailtje,
• Als iemand mijn naam noemt op Twitter, stuur me dan een mailtje, enz.
Deze taken zijn heel makkelijk zelf te maken, maar je kan ook gebruik maken van een uitgebreide bibliotheek van door anderen gemaakte taken.
Het enige nadeel is dat je de dienst IFTTT toegang moet geven tot de diensten waar je in je taken gebruik van maakt. Wil je bijvoorbeeld dat IFTTT je een seintje geeft als er een tweet verschijnt van één van jouw volgers, dan moet IFTTT natuurlijk weten wie die volgers zijn en daarvoor moet je de dienst toegang geven tot jouw Twitteraccount. Als je dus IFTTT gebruikt om voor jou de informatie van alle (of heel veel) diensten waar jij gebruik van maakt te stroomlijnen, dan heeft IFTTT een prachtig overzicht wie jij bent, wat je doet en met wie je contacten hebt. Daar mogen ze natuurlijk geen misbruik van maken, maar voor wie privacy een groot goed is, is het zaak om op te letten waar je dit soort diensten toegang toe geeft.
De tool IFTTT is overigens nog in bêta, maar is uitstekend te gebruiken. En ik denk dat het voor beginners op het gebied van social software een prachtige manier is om op de hoogte te blijven omdat het een alternatief biedt voor het installeren van RSS-readers en Twitterclients. En dát, is mijn ervaring, is juist voor veel mensen een drempel die ze maar heel moeilijk slechten!
p.s. Bij het schrijven van deze blogpost ontdekte ik dat ook Willem Karssenberg/Trendmatcher deze tool heeft ontdekt. Lees hier zijn blogpost.
Er zijn bij dit artikel nog geen reacties geplaatst