Docenten willen kortere zomervakantie

Onderzoek: Helft docenten wil kortere zomervakantie!

De scholen zijn weer begonnen na een welverdiende zomervakantie. Echter,
zomervakanties in het onderwijs staan vaak ter discussie. Zijn ze nog wel van deze tijd?
Werkende ouders wringen zich in allerlei bochten om opvang voor hun kinderen te regelen
en veel docenten klagen over de prijzen van vakanties in het hoogseizoen.

Helft docenten wil kortere vakanties
Vacaturebank Klassekrachten.nl onderzocht de mening van docenten. En wat blijkt, er is een aanzienlijke
groep die best open staat voor verandering. Zo wil de helft van de docenten een kortere
zomervakantie dan de gebruikelijke zes weken. Ongeveer een derde (34%) van de docenten
heeft genoeg aan 4 weken. Docenten die langer dan 10 jaar in het vak zitten, zijn verdeeld
op dit punt. 44% van hen wil een kortere vakantie, terwijl 29% zelfs een langere vakantie wil
(7 weken of langer).

Opvallend is dat net afgestudeerde docenten ook graag langer vakantie willen, we
vermoeden dat deze docenten de vakantieperiode nog zo gewend zijn vanuit hun
schoolperiode.

Meer flexibiliteit
61% van de ondervraagde docenten wil iets veranderen aan de huidige vakantieregeling.
Alleen is men verdeeld over de beste manier. De meest genoemde optie is een kortere
zomervakantie met meer flexibiliteit daarbuiten (34%). Wat extremere opties, bijvoorbeeld
een volledig flexibel rooster met 50 operationele weken of het schooljaar opdelen in blokken
van 5-6 weken worden minder vaak gekozen (respectievelijk 10% en 2%).

Naast de groep docenten die meer flexibiliteit wil, is er ook nog een groep die de
regiospreiding wil afschaffen (10%) en een groep die langer vakantie wil (2%).
De overige 39% van de docenten vindt de huidige regeling prima. De lange vakantie is nodig
om bij te komen, en zij zien vooral praktische bezwaren (werkdruk!) bij andere vormen van
vakantiespreiding.

Docenten die meer flexibiliteit willen, geven aan dat zij zich na 3 of 4 weken zomervakantie
gaan vervelen en dat zij ook graag buiten het hoogseizoen op vakantie willen, omdat dit
goedkoper is. Ook wordt genoemd dat leerlingen er zo lang uit zijn dat zij zaken “verleerd”
zijn. Een andere reden is dat de maatschappij meer flexibiliteit vraagt, en dat gezinnen zo
hun vakanties beter kunnen organiseren.

Meer flexibiliteit betekent (nog) meer werkdruk
Eén van de grootste angsten bij een verandering in de vakantieregeling is de hogere
werkdruk. Een kleine meerderheid (56%) denkt dat flexibele vakanties meer werkdruk
opleveren. 60% vindt dat er eerst iets aan de werkdruk gedaan moet worden voordat
vakanties aangepast worden. Men verwacht meer administratie en organisatie nodig te
hebben bij meer flexibiliteit. Ook ziet men vakantie in het algemeen als werkdruk verhogend,
omdat er altijd werk ingehaald moet worden.

De werkdruk wordt door 79% als hoog tot zeer hoog ervaren. De ervaren werkdruk lijkt toe te
nemen naar mate een docent langer werkt. 24% van alle docenten met meer dan 10 jaar
werkervaring ervaring ervaart de werkdruk als “zeer hoog”. Dit is 9% bij docenten die minder
dan 10 jaar in dienst zijn.

In het VO is sinds 2014 een nieuwe cao van kracht waarin extra persoonlijk budget
beschikbaar is, bijvoorbeeld om de werkdruk te verlagen. 60% van de ondervraagde
docenten gebruikt dit budget ook daadwerkelijk voor het verlagen van werkdruk, bijvoorbeeld
door het sparen voor verlof (17%) of vermindering van lesuren (43%). 40% kiest dus voor
uitbetaling van het budget. Niet verrassend in het licht van bovenstaande bevindingen is dat
de ervaren docenten relatief vaker kiezen voor sparen voor verlof (21%) en vermindering van
lesuren (54%). De minder ervaren docenten kiezen veel vaker voor uitbetaling (62% vs
25%). Op sommige scholen lijkt er overigens geen keuze voorgelegd te zijn aan docenten.
Hier is collectief besloten voor uitbetaling of urenvermindering.

Conclusie: Helft docenten staat open voor andere vakantieregeling
Het lijkt er dus op dat ongeveer de helft van de docenten open staat voor veranderingen in
de vakantieregeling. Een meerderheid van hen wil een kortere zomervakantie van circa 4
weken met daarbuiten meer flexibiliteit. Docenten die dit niet willen zijn bang voor meer
werkdruk of denken dat het praktisch niet ingeregeld kan worden.

Een flexibeler vakantieregeling brengt ongetwijfeld veel uitdagingen met zich mee. Flexibeler
vakanties zorgen uiteraard voor meer complexiteit in planningen en naar mate de flexibiliteit
toeneemt, worden er ook op didactisch vlak andere eisen gesteld. Echter, docenten lijken open te staan voor alternatieven, dus wie weet is de tijd van een lange collectieve zomervakantie binnen aanzienlijke tijd voorbij.