Het onderwijs maakt meer en meer gebruik van online diensten, waarbij het nodig is (persoons)gegevens vast te leggen. Aan de ene kant is dit heel nuttig, want met deze gegevens en het toepassen van Learning Analytics wordt het mogelijk echt op individueel niveau maatwerk te bieden. Maar er zit ook een keerzijde aan deze medaille; want hoe staat het met de bescherming van deze gegevens en de privacy van in dit geval de leerlingen?
Digitale kluis
Interessant in dit verband is het concept Identity 2.0. Je bent zelf de eigenaar en beheerder van je persoonsgegevens, voor welke dienst deze ook worden gebruikt. Als dienstverleners toegang of inzage willen hebben in jouw gegevens, krijgen ze die alleen tot de strikt noodzakelijke gegevens en alleen voor het moment dat ze deze nodig hebben. Een soort digitale kluis dus waarbij jij zelf over de code beschikt. Je hoeft niet meer voor elke nieuwe dienst al je gegevens in te vullen maar geeft aan wie welke gegevens van jou mag hebben, waarvoor en voor hoe lang.
Wat betekent dat; de gebruiker centraal?
Wat kan dit concept Identity 2.0 betekenen voor je eigen onderwijssituatie en welke voor- en nadelen kleven er aan dit concept? Michael van Wetering (Manager Innovatie Kennisnet) en Job Vos (bedrijfsjurist Kennisnet) belichten het concept vanuit verschillende standpunten in een debat tijdens De Onderwijsdagen op 15 november. Heb jij je mening al gevormd?
Meer informatie en inschrijven voor De Onderwijsdagen.
Meer over privacy en Identity 2.0
Er zijn bij dit artikel nog geen reacties geplaatst