Hoe herken je een slecht gebit bij kinderen in de klas?

Ondanks dat kinderen hun melktanden zullen wisselen, is het wel van belang dat ze een goede verzorging van hun tanden hebben en krijgen. Dit is ook belangrijk voor de toekomst namelijk. Soms komt het ook voor dat ze al gewisseld hebben en dat de ‘grote mensen tanden’ in slechte staat zijn! En het gaat daarbij niet alleen om de tanden zelf, maar ook om het tandvlees dat gezond moet blijven. Hoe herken je een slecht gebit bij kinderen en hoe kun je eventueel de ouders hierop aanspreken?

Zwarte tanden
Een duidelijk kenmerk van een slecht gebit zijn zwarte tanden. Vaak wijst dit erop dat de tanden slecht worden gepoetst, vaak in combinatie met te veel snoepen. Vaak zie je dit snel bij kinderen zodra ze lachen of praten. Als het al in een wat verder stadium verkeert, kan het zijn dat er delen van de tandjes ontbreken.

Slechte adem
Dit is wel een lastige, maar een onverzorgd gebit gaat vaak gepaard met een slechte adem. Het is wat lastiger om dit bij kinderen te ontdekken misschien, maar het kan wel een signaal zijn. Vergeet niet dat iedereen weleens een slechte adem kan hebben.. Maar als je merkt dat dit bij een kind altijd het geval is, dan kan dat erop wijzen dat het gebit minder goed is.

Voorlichting geven
Als je merkt dat er kinderen zijn die een slecht gebit hebben, dan zou je kunnen overwegen om hier voorlichting over te geven in de klas. Je bent natuurlijk als leraar geen ouder, maar het kan de kinderen wel stimuleren om thuis goed hun tanden te poetsen. Misschien krijgen ze van hun ouders niet de hulp die ze eigenlijk nodig hebben. Zonder dat je kinderen aanwijst, kun je iedereen in de klas betrekken bij het belang van goed je tanden poetsen. Je kunt altijd meer informatie vinden op Tandartsenkliniek.nl.

Aankloppen bij de ouders
Als je echt een slecht geval hebt in de klas, dan kun je er ook over nadenken om dit toch met de ouders te bespreken. Het is een lastig onderwerp en ook een onderwerp die je niet zo snel als leraar zou willen bespreken, maar als je je echt zorgen maakt, doe het dan toch. Je hoeft je hierbij niet aanvallend op te stellen, een constatering kan al voldoende zijn om de ouders wakker te schudden. Misschien hebben ouders dit zelf niet goed doorgehad of hechten ze hier geen belang aan. Dan kun je ze net een duwtje in de goede richting geven! En bovendien wordt een zorgzame leraar over het algemeen gewaardeerd.